ارزیابی تامین کنندگان و تخصیص سفارشات در شرایط ریسک (موردکاوی شرکت پلی پروپیلن جم)

یکی از رایج ترین رویکردهایی که سازمان ها جهت تمرکز بر شایستگی های محوری و افزایش توان رقابتی خود در پیش می گیرند، برونسپاری است؛ که در آن، مقوله ارزیابی و انتخاب تامین کنندگان از مهمترین گام ها می باشد. معیارهای گوناگونی از قبیل کیفیت، تحویل دهی و هزینه بطور سنتی در این انتخاب حائز اهمیت هستند؛ اما افزایش آسیب پذیری زنجیره های تامین در دهه های اخیر، توجه محققین و صنایع را به عامل دیگری تحت عنوان ریسک، به خود جلب نموده است. در کشور ما علاوه بر عوامل آسیب پذیری که زنجیره های تامین را در سراسر دنیا تهدید می کند، تحریم های بین المللی مسئله انتخاب تامین کنندگان را عملاً پیچیده تر می سازد. از سوی دیگر، گستردگی شبکه های تامین نیاز شرکت ها به غربالگری تامین کنندگان بالقوه و ایجاد مجموعه ای از منابع تامین معتبر، که توان و شایستگی همکاری با سازمان را داشته باشند، را آشکار ساخته است. لذا هدف از این تحقیق آن است که با بهره گیری از ادبیات موضوع و مطالعه فرآیند تامین در صنعت پتروشیمی کشور (مشخصاً شرکت پلی پروپیلن جم) چارچوبی کاربردی ارائه شود که روابط بلند مدت و کوتاه مدت با تامین-کنندگان را در شرایط وجود ریسک، مدنظر قرار داده و طی دو مرحله، غربالگری تامین کنندگان و تخصیص بهینه سفارش به آنها را انجام دهد. نوآوری اصلی این تحقیق در ارائه چارچوبی جامع برای مسئله مورد مطالعه نهفته است؛ به نحوی که مدل پیشنهادی تخصیص ضمن بهره گیری از ادبیات موضوع و در تطابق با شرایط مسئله، با لحاظ نمودن توأم ریسک های عملیاتی (هماهنگی میان تقاضا و تامین) و اختلال (بطور مشخص اختلال حمل و تحریم)، سایر معیارهای مهم در فرآیند انتخاب تامین کننده را نیز دربرگرفته تا بتواند نیازهای یک سیستم واقعی خرید را برآورده سازد. مدل مذکور ریسک های تحریم و حمل را مطابق با شرایط موردکاوی، بگونه ای متفاوت از ادبیات موجود، تبیین نموده و بکار بسته است. چارچوب ارائه شده، در فرآیند تامین شرکت پلی پروپیلن جم اجرا شده و نتایج حاصله حاکی از بهبود کلی در اهداف سیستم می باشد.